Książka Jacka Piekary "Sługa Boży" składa się z sześciu luźno połączonych opowiadań o inkwizytorze Mordimerze Madderdinie. Opowiadania te noszą tytuł: „Czarne płaszcze tańczą”, „Sługa Boży”, „Szkarłat i śnieg”, „Siewcy grozy”, „Owce i wilki” i „W oczach Boga”.
Realia książki obsadzone są w średniowiecznym alternatywnym świecie, w którym Jezus nie został ukrzyżowany. Zszedł on z krzyża i z mieczem w ręce bardzo krwawo ukarał swoich oprawców. Świat ten jest zdominowany przez religię, od której wszelkie odstępstwa ścigane są i bardzo srogo karane przez Inkwizycję. Cała rzeczywistość przesiąknięta jest do suchej nitki cierpieniem – nawet modlitwa do Stwórcy przynosi niewyobrażalne męczarnie. Modlitwa, w której prosi o siłę, aby nie wybaczyć swoim winowajcom. Tutaj szczęście nie istnieje – jest tylko jego złudzenie. Tutaj zbrodnia i rozwiązłość są na porządku dziennym.
Głównym bohaterem jest Mordimer Madderdine, wyszkolony inkwizytor na biskupiej licencji. Przemierza on świat wraz z trzema towarzyszami. Zwykł on wykorzystywać władzę do swoich własnych celów tłumacząc się, często sam przed sobą tym, że postępuję w imię Świętej Inkwizycji. Mordimer doskonale wykształcony jest też w zadawaniu bólu i cierpienia, które według zasad Inkwizycji maja przynieść oczyszczenie i zbliżyć do jedynego Boga. Podczas tortur nie okazuje nawet najmniejszego współczucia czy litości swojej ofierze. Nawet więcej. Swoją bezpośredniością zadaje również rany psychiczne. Madderdine w swoim postępowaniu jest całkowicie bezwzględny. Nie dał się przekupić przez przyłapanych na winie i wiele razy powtarzał swoim towarzyszom, że jeśli tylko zboczą ze ścieżki prawdziwej i jedynej wiary zabije ich własnoręcznie. Intrygującym jest również to, że taka osoba jak inkwizytor, znające swoje wszystkie uprawnienia i doskonale je wykorzystująca do swoich celów nazywa siebie „uniżonym sługą”.
Przedstawiony świat zawiera również elementy nadprzyrodzone. Na ziemię zstępuje anioł stróż, w podziemiach zamku snują się żywe trupy, a z rzeki wyłania się demon. Natomiast towarzysze Inkwizytora posiadają niezwykłe umiejętności takie jak na przykład zdolność drążenia tuneli lub odczytywanie emocji ze ścian.
Język, którym książka została napisane jest bardzo przyjazny dla czytelnika. Nie występują rozbudowane opisy, co w tym przypadku może być tylko jedynie zaletą. Nie wielu nas chciałoby czytać bujne opisy tortur lub innych okrucieństw. Podział na luźno związane ze sobą opowiadania ułatwia tylko czytanie i pozostawia ogromne pole do popisu dla wyobraźni czytelnika.
Książka ta jest z całą pewnością kontrowersyjną pozycją, co z resztą nie dziwi. Największym czynnikiem wpływającym na świat jest w końcu religia chrześcijańska nieznająca miłosierdzia i przesiąknięta nienawiścią. Opinie, co do niej są bardzo różne. Lektura ta nie powinna trafić w ręce osób młodych i bardzo wrażliwych szczególnie pod kątem wiary. Wielu uważa ze przedstawiona rzeczywistość jest wytworem chorej wyobraźni autora. Ja jednak uważam, że jest to prawdziwe mistrzostwo pióra, bo nie sposób napisać powieść o pięknym, wyidealizowanym świecie, w którym wszystko jest do przewidzenia.
Wszystkim tym, którzy chcą poznać naprawdę alternatywny świat bardzo polecam te książkę. Proszę też, aby oceniać ją na trzeźwo, a nie pod naciskiem różnych ideologii. Sam tę pozycję oceniam w sześciu punktowej skali na sześć punktów. Za oryginalność i wyłamanie się z ogółu książek opowiadających o wzniosłych czynach.
