XV Wiek


Na początku 1400 roku, podczas Wojny Stuletniej, północna Francja zostawała pod panowaniem Anglików. A południowa stanowiła księstwo o niewielkiej zależności i trwająca wojna była bardzo dużym obciążeniem dla zdziesiątkowanej ludności. Kiedy koronowany został Karol VII, Francja przeżywała głęboki kryzys. Sytuacja pogorszyła się, gdy Nekromanci zagrozili całej Europie. W 1429, kiedy wydawało się, że Francja straci swój cały autorytet, młoda siedemnastoletnia dziewczyna imieniem Joanna D’Arc uzyskała audiencję u Karola. Przekonała go, by dał jej tytularne zwierzchnictwo (miała być tylko figurantką) nad jedną ze swych armii. Joanna szybko uzyskała całkowitą kontrolę i z mieczem w jednej ręce, a tarczą w drugiej poprowadziła swą armię w zwycięskim marszu przez Francję. Jej zdolności przywódcze i strategiczne były niezrównane, w przeciągu roku jej żołnierze i znaczna część ludności zaczęli uważać ją za świętą. Jej armia rosła w siłę, w miarę jak zdobywała terytorium za terytorium, przywracając je koronie - trzeba jednak zauważyć, że niektóre regiony poddawały się łatwo z powodu trwającej ciągle Piątej Krucjaty. W 1341 odzyskała całą północną i południową Francję, i wkroczyła do Paryża. Królestwo Francji znów rozciągało się od Genui nad morzem Śródziemnym po Flandrię.

W 1342 Joanna i jej armia przyłączyły się do Piątej Krucjaty przeciwko Nekromantom. Wraz ze swą strażą przednią starła się w potyczce z nieumarłymi w jaskiniach południowej Francji. Podobno armia nieumarłych i należący do niej Dzierżyciele kompletnie zniszczyli kompleks jaskiń, zabijając Joannę i jej ludzi.

Po swej śmierci Joanna stała się w oczach ludu Francji męczenniczką, w efekcie, czego ludzie masowo zaciągali się do armii. Francuskie siły odegrały kluczową rolę w pokonaniu Nekromantów, by następnie zająć się odbudową potęgi królestwa. Francja wróciła na arenę światowych potęg, a lud po raz pierwszy w historii zjednoczył się pod rządami jednego króla.

Gdy niebezpieczeństwo ze strony Nekromantów zostało zażegnane, rycerstwo powróciło do swych miast, pomagając w ich odbudowie, a Inkwizycja utrwalała swą niekwestionowaną potęgę. Każdy, kto występował przeciwko niej, narażał się na oskarżenie o herezję.