Piąta Krucjata


W 1336 roku grupa potężnych Czarnoksiężników weszła w posiadanie magicznego tomu, należącego do egipskich faraonów, który zawierał sekret życia i śmierci. Była to Księga Umarłych zawierająca tajniki wiedzy nekromantycznej oraz magii pozagrobowej. Po przestudiowaniu jej Nekromanci tchnęli duchy potępionych w martwe ciała i stworzyli armię potężnych i bezwolnych nieumarłych wojowników. Przy pomocy armii stworzonej z ożywionych zwłok i nieumarłych bestii Nekromanci w roku 1336 podbili Egipt oraz okoliczne narody Afryki. W miarę trwania wojny rosły szeregi armii, zasilane przez pokonanych. Imperium Otomańskie i Rycerze Saladyna zebrali siły, by powstrzymać Nekromantów, lecz w przeciągu paru lat zostali zmuszeni do odwrotu.

Na początku 1344 Nekromanci postanowili przeprawić się wraz z armią szkieletów przez, morze Śródziemne i zaatakować Europę. Podczas, gdy armie nieumarłych walczyły z ludźmi w Azji, Afryce i Europie, Nekromanci wysłali swe najpotężniejsze stwory, by odszukały ukryte artefakty, strzeżone przez Zakon Templariuszy i Rycerzy Saladyna.