XIV Wiek


W 1316 Inkwizycja zakazała wszelkich praktyk magicznych, uważając je za herezję - nawet, jeśli miałyby rekompensować klęski urodzaju. Edykt te, w połączeniu z trwającym wyżem demograficznym, spowodował straszliwe klęski głodu. Zimą 1316 głodowała niemal cała ludność Europy. Ceny zboża ulegały znacznym wahaniom i farmerzy przerzucali się na pewniejszą finansowo produkcję, co pogarszało jeszcze sprawę. Po następnej biednej zimie 1317 roku Inkwizycja anulowała edykt o pozwoliła na magiczną ingerencję w zbiory pod ścisłą kontrolą kościoła.

Inkwizycja winą za klęskę głodu obarczyła Dzierżycieli i rozpoczęły się długoletnie prześladowania. Powstało coraz więcej edyktów ograniczających ruchy Czarodziejów i skażonych ras. W 1343 Inkwizytor Hiszpanii ogłosił, że unia z jakimkolwiek nieboskim duchem jest herezją. Aby uciec przed prześladowaniami, pewna część Dzierżycieli lojalna wobec Templariuszy skryła się w Anglii, gdzie restrykcje były łagodniejsze.

Niedługo potem Inkwizycja ogłosiła, że magia mająca swe źródło w duchach boskiego pochodzenia jest akceptowana u członków Inkwizycji oraz pewnych wybranych osób spoza jej kręgu. Nie dotyczyło to jednostek z wyraźnymi objawami Skazy, które stały się ofiarami nocnych aresztowań oraz niekończących się procesów i przesłuchań. Wybierając resocjalizację, w najlepszym wypadku stawali się obywatelami drugiej kategorii. W 1347 Europą zawładnęła Wielka Zaraza, ale pomimo to Inkwizycja nie zniosła dekretu zakazującego kontaktu z nieboskimi duchami. Wielu Dzierżycieli występowało w obronie prawa do uprawiania magii i leczenia ludzi, lecz byli oni zamykani lub ginęli bez wieści. Boscy Dzierżyciele w łonie Inkwizycji byli zbyt zajęci polowaniem na Dzierżycieli odszczepieńców, by pomagać ludności, w efekcie, czego zginęło wiele tysięcy ludzi. Jak na ironię, wielu skażonych było bardziej odpornych na plagę i podczas gdy ludzie czystej krwi umierali, populacja dotkniętych skazą stanowiła mały procent wszystkich narodzin, lecz na początku 15 wieku populacja skażonych stała się na tyle znacząca, że różne jej kombinacje z populacją czystej krwi dały w efekcie rasy nazywane Zwierzoludźmi, Półbiesami i Sylwanami.