Świat Risen jest pełen niebezpieczeństw. Nieszczęścia czyhają za każdym rogiem. Nawet najśmielszego wojownika może zgubić nieostrożny krok. Szczęśliwym jest bohater, który wie, co pełza w ciemnościach i jak się przed tym bronić!
Gnomy [Gnomes]
Odkąd wiele lat temu ludzka stopa po raz pierwszy stanęła na Wyspach Faranga, tamtejsze gnomy były tak niepopularne jak popularne. Są to istoty rozumne – można powiedzieć nawet, że rozsądne – z wyraźnym umiłowaniem do wszystkiego, co nie jest ich. Zupełnie jak sroki, kradną wszystko, co nie jest przygwożdżone. Z większości rzeczy, które gromadzą pod dachem w swoich miejscach zamieszkania, nie mają pożytku, ale ponieważ nigdy nie wiadomo, co może się nam kiedyś przydać, przechowują wszystko, co wpadnie w ich łapy, i wyprawiają nowe, kolejne napady. Żeby być w stanie wziąć jak najwięcej, typowy gnom ma około tuzin mniejszych lub większych toreb i woreczków porozwieszanych po całym ciele.
Bestie z popiołu [Ashbeasts]
Bestie z popiołu biorą swoją nazwę od ich popielatej skóry i faktu, że zazwyczaj można je znaleźć w jaskiniach i kamienistych zagłębieniach w pobliżu wulkanu. Pewnego razu, strumienie lawy i deszcze głazów zawiodły je w głąb ziemi, gdzie żyły w zamknięciu przez wiele długich lat, odizolowane od świata zewnętrznego. W efekcie, bestie z popiołu straciły rozum. Ich agresja urosła do niewyobrażalnych rozmiarów, a w wiecznej ciemności utraciły wzrok. W celu wytropienia ofiary i znalezienia tych nieszczęsnych dusz, które zagubią się w labiryncie jaskiń, których bestie zwykle nie opuszczają, muszą polegać na swoim wysoko rozwiniętym zmyśle węchu. Jednak, kiedy ziemia się zatrzęsła, a ruiny świątyń wyrosły ponad nią, bestie zostały przebudzone i teraz ryczą również w lasach na powierzchni.
Ogry [Ogres]
W przeciwieństwie do bestii z popiołu, które unikają światła dnia, ogry preferują życie w górnym świecie, gdzie można je znaleźć głównie w jałowych, odległych rejonach gór. Ich prymitywne, acz potężne bronie są za wielkie, by mógł nimi władać człowiek, a pierwsze uderzenie jest zazwyczaj śmiertelne. Ogry są mniej lub bardziej inteligentne, chodzą nawet pogłoski, że niektóre z olbrzymów mówią ludzkim językiem. Ludzie wciąż i wciąż próbują „oswoić” te umięśnione, tępe giganty, niczym zwierzęta domowe, co kończy się zwykle krwawą jatką. Jednak czasami ludziom się udaje, i tak, dziś, sporadycznie możemy spotkać ogra w ludzkich osadach, pracującego jako strażnik lub wykonującego ciężkie roboty. Innym sposobem związania ogra ze sobą jest „życiowy dług”, który zobowiązuje go do służenia człowiekowi.
Gnijące robaki [Rotworms]
Gnijące robaki to stworzenia ze świata podziemnego, które spędzają swe życia przekopując się przez bagniste rejony w poszukiwaniu jedzenia. Normalnie nie znajduje się ich na terenie wysp, jednak, podobnie jak bestie z popiołu, zostały przesunięte na powierzchnię przez wyrastające ruiny. Gnijące robaki coraz częściej można zobaczyć głównie w pobliżu bagien i mokradeł. Pomimo ich ogromnych rozmiarów, są one łatwe do pokonana, dzięki ich brakowi opancerzenia, jak i wytrzymałej skóry.
Ghule [Ghouls]
Ghule to kreatury z podziemi. Najchętniej straszą w starożytnych ruinach, z którymi zdają się mieć tajemnicze powiązanie. Mówi się, że kiedyś byli ludźmi – złymi ludźmi, którzy po swojej (często brutalnej) śmierci, przemienili się zewnętrznie w obrzydliwe potwory, którymi byli przez całe życie wewnątrz. Ghule są zwinne, niebezpieczne i zawsze głodne; szczególnie upodobały sobie ludzkie mięso, a widok krwawej uczty wprawia je w żywieniowe szaleństwo.
Grzmiące jaszczury [Thunder lizards]
Grzmiące jaszczury to najwięksi naturalni mieszkańcy wyspy. Te zwierzęta, które osiągają długość od ośmiu do dziesięciu metrów, są roślinożerne i zazwyczaj spokojne – przynajmniej tak długo, jak nikt się do nich nie zbliża. Są bardzo przywiązane do swojego terytorium i będą je bronić, brutalnie traktując wszystkich i wszystko, co stanie im na drodze. W celu odstraszenia nieproszonych gości uderzają swoimi ogromnymi ogonami o ziemię, od czego wzięła się ich nazwa. Zwykle, grzmiące jaszczury starają się poruszać swoją ogromną masą tak mało jak to możliwe, czasem nawet zaprzestając tego w ogóle, co sprawia, że na ich grzbietach pokrytych grubą, szarą warstwą wulkanicznego popiołu, wyrastają rośliny. Jednakże, jeśli jeden z tych potworów zostanie sprowokowany, atakuje bezzwłocznie i okazuje się być zadziwiająco szybki, co zgubiło już wiele nieostrożnych dusz. Nie jest to więc rozsądne, by wdawać się w konflikt z grzmiącymi jaszczurami, chyba że wykazujemy się wielką siłą w boju.
Szkielety [Skeletons]
Szkielety to nieumarłe istoty, które nie wkroczyły do świata martwych, z powodów, nad którymi uczeni debatują od lat. Zazwyczaj pojawiają się na cmentarzyskach lub w starożytnych kryptach, chociaż nie są dokładnie stworami podziemi. Ponieważ szkielety istniały przed ciemną falą, niektórzy podejrzewają, że okrywa je starożytna klątwa, która zakazuje im zaznać wiecznego spokoju, póki ostatecznie nie znajdą kogoś lub czegoś, co uwolni je od ich nieumarłej egzystencji. Mimo że niegdyś były ludźmi, szkielety straciły swoją inteligencję wraz ze swoim ciałem. Włóczą się niczym bezrozumne strachy, prowadzone tylko przez pragnienie, by zniszczyć każdą żywą rzecz, która napotkają. Można je pokonać za pomocą broni konwencjonalnej. Udowodniono, że najbardziej efektywne do złamania ich zmurszałych kości, są tępe bronie i czysta, brutalna siła. Pociski zadają stosunkowo małe obrażenia.
Sępy morskie [Sea volchers]
Sępy morskie nie są rzadkim widokiem na Wyspach Faranga. Często można je zobaczyć przykucnięte na głazach, wypatrujące następny posiłek zimnymi, wpatrzonymi oczami. Sępy są padlinożerne – zjedzą wszystko, co znajdą martwe na ziemi, nawet jeśli to nie one były mordercą. Zaobserwowano również, że żerują także na stworzeniach, które są wciąż żywe, ale zbyt słabe, by się bronić i uciec ich zachłannym zakrzywionym dziobom. Generalnie, sępy morskie są spokojnymi stworami, jednak nie lubią, gdy podchodzi się do nich zbyt blisko, szczególnie w trakcie posiłku. Intruzi, którzy mogliby chcieć ukraść ich jedzenie są przepędzani. Sępy potrafią być całkiem podstępne, gubiąc nieostrożnych podróżników, którzy nagle są atakowani od tyłu przez jednego z tych potężnych ptaków. Mimo że żyją one zwłaszcza na lądzie, wciąż posiadają podstawową umiejętność latania.
Wilki [Wolves]
Ponieważ wiele naturalnych zwierząt łownych z wysp padło ofiarą żarłocznych stworzeń ze świata podziemnego, watahy głodnych wilków włóczą się po lasach w poszukiwaniu pożywienia. Choć niegdyś były na szczycie łańcucha pokarmowego, teraz wilki są tak wygłodzone, że zaatakują wszystko, co napotkają, nawet jeśli będzie to mający przewagę przeciwnik. Zwierzęta są oszalałe z głodu i, ponieważ te kościste bestie polują w grupach, nikt i nic nie jest bezpieczne. Wiele razy zwycięski wojownik, który próbował złupić przeciwnika po ciężkiej walce, zostawał przegoniony od swej należnej mu zdobyczy przez wilki, wyłaniające się nagle z krzaków. Mogłoby to być denerwujące, jednak zostanie zaatakowanym i poturbowanym przez ogromnego czarnego wilka dla pary znoszonych skórzanych butów nie jest warte zachodu.
Dziki [Wild boars]
Chociaż na pierwszy rzut oka mogą wydawać się niegroźne, dziki są jednymi z najbardziej niebezpiecznych zwierząt na wyspach. Wielu niedoświadczonych poszukiwaczy przygód stało się ofiarą dla ich morderczych kłów i brutalnej furii. Władze usilnie zalecają trzymanie się od nich z daleka. Najlepiej zabić je z dystansu, przy pomocy łuku lub kuszy, zanim wyczują zapach człowieka i zaatakują.