Walczące plemiona orków i ich wielkie bitwy

Jeden z portali otwartych przez czarodzieja - buntownika z Mulhorand prowadził do świata zamieszkanego przez orków. Skorzystali oni z niego, by najechać Faerun, zalewając wiele osad na północy i mordując tysiące ludzi. Do walki z orkami przystąpiły wcielenia królów-bogów zarówno Mulhorand, jak i Unther, a oni odpowiedzieli wzywając na pomoc awatarów własnych bóstw. Podczas tych walk, znanych jako Wojny u Orkowskich Wrót, bóg orków Gruumsh zabił boga słońce Re, co było pierwszym znanym w Krainach zabójstwem boga. Zginęło także wielu innych. Koniec końców bogowie ludzi odnieśli zwycięstwo i orkowie zostali wybici, albo zepchnięci na północ.

Bogowie Set i Ozyrys starli się o miejsce Re - zwyciężył ten pierwszy. Horus wchłonął boskie moce Re i zmienił imię na Horus-Re. Pokonał Seta i porzucił tego złego boga na pustyni. Isis wskrzesiła Ozyrysa. Cały panteon Mulhorandi, poza Setem, zjednoczył się w poparciu dla Horusa-Re. Dwa prastare narody zaczęły odbudowywać swą moc i lizać rany. W tym okresie na północnych polach bitew powstały imperia Raumathar i Narfell. W Unther bóg Enil ustąpił miejsca swemu synowi, Gilgeamowi i zniknął. Isztar, jedyna z bogów Untheru, której udało się przetrwać przekazała swą moc Izis i też zniknęła. Gilgeam rozpoczął swoją trwającą 2,000 lat tyranię.