W konkursie panuje równomierny system oceniania, tzn. na każdym etapie (eliminacje, półfinał, finał) MG są oceniani wg poniższych kategorii. W każdej z nich można otrzymać od 1 do 6 punktów. Wynik jest średnią arytmetyczną z przyznanych ocen, przy czym ilość punktów otrzymanych w konkurencji Przedstawienie Świata/Komunikatywność MG oraz Samopoczucie Graczy jest mnożona przez dwa (uważamy, że te umiejętności są ważniejsze od innych).
Skala ocen
Wyjściową oceną jest 3 (co odpowiada stopniowi „dostateczny” w szkolnym systemie ocen). Tyle dostanie Prowadzący, który radzi sobie na danym polu bez specjalnych potknięć i zgrzytów, ale nie pokazuje niczego więcej. Jego sesji jutro nikt nie będzie pamiętać.
Ocena 4 („dobry”) to stwierdzenie "kurczę, to jest fajne!". Mistrza Gry, u którego dominują czwórki, moglibyście po PMM-ie znaleźć i poprosić, żeby coś wam poprowadził. Mielibyście w każdym razie na to ochotę.
Ocena 5 („bardzo dobry”) oznacza, że Waszym zdaniem facet/babka ma talent. Mieliście na ocenę jego sesji poświęcić 5 minut, stoicie już dwadzieścia i nawet o tym nie wiecie.
Ocena 6 („celujący”) należy się jednej z najlepszych sesji, jaką dotychczas widzieliście w życiu.
Trzymając się szkolnej nomenklatury: 2-kę można opisać jako „mierny”, a 1-kę jako „niedostateczny”.
Przedstawienie świata / Komunikatywność MG
Prowadzenie to przede wszystkim umiejętność przedstawienia świata gry, namalowania w głowach Graczy tego, co widzą ich postacie, przekazania wizji scenariusza. Dobry Mistrz Gry opisem powoduje, że wszyscy przenoszą się do tamtego świata. Ważne ponadto jest czy przekaz jest czytelny, tzn. czy Gracze wiedzą, gdzie są, co się dzieje i jak wygląda sytuacja? Równie istotne jest czy Mistrz Gry panuje nad tym, co się dzieje, kto gdzie się znajduje itp.
1. Nie bardzo da się wyobrazić to, co opisuje MG. Prowadzący co rusz gubi się, przestawia postacie z jednego miejsca w drugie, nie można ani za nim nadążyć, ani go zrozumieć.
2. Do Graczy dociera, mniej więcej, gdzie są. Da się w miarę wyobrazić to, o czym mówi, aczkolwiek ze sporym wysiłkiem.
3. Gracze wiedzą, gdzie są, i dość dokładnie, co się wokoło dzieje. Czasem MG się potknie, ale ogólnie jest nieźle.
4. Sesja przebiega płynnie, jakby Prowadzący miał przed sobą na bieżąco aktualizowaną mapę.
5. Bardzo dobra sesja. Dopiero po dłuższym czasie odchodzicie do innych sesji rozgrywanych w konkursie.
6. Świetna sesja. Mówiąc obrazowo „nie możecie się oderwać”. Jesteście w stanie wczuć się w atmosferę opowieści, chociaż teoretycznie pozostajecie obserwatorami, a nie Graczami.
Samopoczucie Graczy
Jak oceniasz samopoczucie Graczy podczas sesji? Czy dobrze się bawią? Czy są wciągnięci, zainteresowani? Oceniamy to, jak Mistrz Gry jest w stanie przyciągnąć i utrzymać uwagę Graczy. Dużo punktów powinien otrzymać ten Prowadzący, którego Gracze siedzą pochyleni do przodu z wypiekami na twarzy wsłuchując się w jego słowa.
1. Nie ma Graczy. Siedzi jakiś trzech gości, jeden coś czyta, drugi gada przez telefon, trzeci śpi.
2. Atmosfera znudzenia pełna. Wszyscy gracze dają do zrozumienia, że najchętniej byliby gdzieś indziej.
3. Gracze większość uwagi poświęcają Mistrzowi Gry, w miarę słuchają tego, co do nich mówi.
4. Są zainteresowani, skupiają się na odgrywaniu roli i wzajemnych interakcjach.
5. Wszyscy są wciągnięci, nie zauważyli twojego podejścia do ich stołu.
6. Można by na nich wrzeszczeć, a i tak nie zwróciliby na to uwagi.
Elastyczność / Obiektywizm MG
Jak Mistrz Gry radzi sobie z nieoczekiwanymi deklaracjami Graczy? Co robi z nietypowymi sytuacjami? Oceniamy umiejętność improwizacji i twórczego wykorzystania poczynań Graczy, a także umiejętność trzeźwego oceniania ich posunięć. Gracz strzelał do człowieka na dachu - jaką miał szansę trafienia? Wpadł na pomysł - jak trudno go było zrealizować, i jakie były tego konsekwencje? Dużo punktów powinien dostać Mistrz, którego świat wydaje się być "naturalny" - to, co faktycznie jest łatwe, jest łatwe i u niego, to samo z rzeczami trudnymi.
1. Na każdą próbę wyjścia ze schematu, który MG ma w głowie gracz dowie się, że "Nie. Nie możesz".
2. Gracz może np., iść do wychodka, jeżeli scenariusz tego nie przewiduje, ale na tym koniec. Przykład klasyczny: „Chcecie otworzyć te drzwi? OK. Ledwie się uchyliły, a już wypadło zza nich stado goblinów” .
3. Od momentu, gdy podeszliście do stołu wiadomo, jak potoczy się dalej sesja. Gracze niby coś mogą, ale raczej nie w kluczowych momentach akcji.
4. MG pozwala Graczom na dużo, ale oś scenariusza jest wyraźnie widoczna.
5. Gra przebiega płynnie. Można jednak zauważyć momenty, albo bohaterów niezależnych, które wydają się być zaprojektowane wcześniej.
6. Odpowiedzi na deklaracje Graczy są spójne i pomysłowe. Scenariusz jest absolutnie płynny. Każda odpowiedź na deklaracje sprawia wrażenie, że MG siedział nad nią w domu ze dwie godziny.
Przygotowanie do Gry
Jak oceniasz przygotowanie tego MG do prowadzenia scenariusza? Liczy się nie tylko znajomość fabuły i dopracowanie tematu, ale również wszelkiego typu pomoce: rekwizyty, stylowe drobiazgi, muzyka, światło. Oceniamy ilość pracy włożoną w przygotowanie gry. Dotyczy to zwłaszcza znajomości tematu przewodniego scenariusza i przygotowania rekwizytów. Dużo punktów powinien dostać MG, który prowadzi przygodę na niemieckim okręcie podwodnym z okresu II Wojny Światowej, dysponując niepojętą niemalże wiedzą na temat tych czasów.
1. Na waszych oczach podstawy scenariusza zostały zakwestionowane. Na początku gry MG opisywał zakon krzyżacki a jakiś czas później zorientowaliście się, że gra toczy się w klasztorze franciszkanów.
2. MG jest nieprzygotowany. Gra się dzieje na statku pirackim, a on myli żagiel z drzewcem. Rekwizytów brak.
3. MG nie popełnia większych gaf. Rekwizyty są, muzyka i światło – odpowiednie.
4. Już na pierwszy rzut oka widać, że Prowadzący wie, w jakim temacie się porusza. Jakiś szczególik tu, inny tam. Rekwizyty są starannie dobrane.
5. Prowadzący najwyraźniej przeczytał dużo książek na dany temat. Rekwizyty są niemal dziełami sztuki.
6. MG mógłby spokojnie pisać artykuły na temat, który jest motywem przewodnim scenariusza. Wszystko jest idealnie dopasowane do siebie.