22 października w Lublinie odbyła się impreza o nazwie OldschoolComputer Party. Gdy tylko przeczytałem program eventu od razu podjąłem decyzję o wyjeździe. Wraz z kolegą Tomkiem, jako wysłannicy Gamedev Student Association, wsiedliśmy w autobus i wyruszyliśmy w pięciogodzinną drogę do Lublina.
Event miał miejsce w klubie Tektura, którego zewnętrzny wygląd zdecydowanie nie zdradzał tego, że w środku odbywa się informatyczna impreza. Jednak, gdy tylko weszliśmy do środka, naszym oczom ukazało się przytulne wnętrze wypełnione miłośnikami retro informatyki i tonami sprzętu komputerowego. Po przekroczeniu sali barowej naszym oczom ukazało się stanowisko DJ-a. To tutaj właśnie komputer Atari 65XE generował elektroniczne, 8-bitowemelodie z gatunku micromusic. Jeśli lubicie oldschoolowe dźwięki rodem z Atari lub Commodore i z nostalgią wspominacie soundtracki z gier na te platformy, to żałujcie, że was tam nie było. Mi osobiście łezka się w oku zakręciła, gdy usłyszałem ścieżkę dźwiękową z gry Zybex Adama Gilmore’a. To wszystko oczywiście świetnie nagłośnione, co tylko potęgowało efekt. Przez cały czas, dzielna Atarynka generowała również wizualizacje, które za pośrednictwem rzutnika pojawiały się na ścianie. Lecz to nie koniec muzycznych doznań. Tej nocy w Tekturze na żywo zagrały dwie sławy polskiej sceny chiptune: Mateusz Czech „I Set My Pixels On Fire” oraz Sebastian Kozak „Steal 4 Ram”. Chipbreak’owe bity grane na żywo, na konsolach GameBoy wpadały w ucho i w połączeniu z nieustannie prezentowanymi demami, porwały na parkiet niejednego uczestnika imprezy.
Wrażenia słuchowe to jedno, ale przechadzając się po Tekturze natrafialiśmy na wiele innych atrakcji. Na stanowisku do grania stał komputer Amiga oraz pokaźna kolekcja joysticków. To tutaj najlepsi gracze mogli zmierzyć się w turnieju MortalKombat II oraz Sensible World of Soccer. Sam wziąłem udział w rozgrywkach SWOS’a i przypomniałem sobie jak wspaniale jest chwycić za joystick. Niestety kierowanej przeze mnie, drużynie Brazylii, nie udało się wyjść z grupy. Mistrzem świata zostały Niemcy pod dowództwem MarXa.
Na evencie nie zabrakło oczywiście typowo programistycznych wrażeń. Mieliśmy okazję zobaczyć w akcji post-amigowy system operacyjny MorphOS wzorowany na AmigaOS. Ten niszowy system, którego liczba zarejestrowanych użytkowników nie przekracza 1500 osób, działa na procesorach PowerPC. Nie dziwne zatem, że na imprezie wiele osób miało ze sobą Mini Maci. Późną porą na ich obudowach zaczęły się nawet pojawiać podpisy uczestników OCP. Oprócz prezentacji najnowszej, developerskiej wersji MorphOS’a, nasłuchaliśmy się wielu ciekawostek o programowaniu nie tylko na tym systemie, ale także o ciężkiej pracy twórców demosceny na 8-bitowce. Nie zabrakło oczywiście wspominek ulubionych gier z dzieciństwa.
Gdy turnieje gier i koncerty skończyły się, przyszedł czas na pokazy produkcji demoscenowych z Atari, Commodore oraz Amigi. Byliśmy pod ogromnym wrażeniem tego, jakie efekty można wyciągnąć z tych komputerów. Animowane, oteksturowane obiekty 3d, motionblur itp., a wszystko na Atari! Naprawdę warto zapoznać się z tą tematyką i pooglądać dema tworzone na tych maszynach.
Impreza zakończyła się nad ranem. Była to świetna okazja do poznania ciekawych ludzi, odświeżenia wspomnień i dowiedzenia się wielu ciekawych rzeczy o retro komputerach. Pierwszy raz byliśmy na tego typu niszowej, typowo informatycznej imprezie i byliśmy nią zachwyceni. Mamy nadzieję wziąć udział w innych tego typu eventach, niewykluczone, że także kolejnej edycji OCP, której organizatorom należą się gratulacje. Wszystkim, którzy chcieliby dowiedzieć się więcej szczegółów i zobaczyć zdjęcia polecam oficjalną stronę imprezy: